тымыкын

тымыкын

1. тихо; безмолвно, бесшумно

(Ольга кува) оҥайым верештын, шыпланен, шуко жап тымыкын шинчыш, тӱрвым тарватыл лудо. [/i]«Мар. ком.»[/i] Дойдя до интересного места, притихнув, старуха Ольга долгое время сидела безмолвно, читала, шевеля губами.

Сравни с:

шып

2. тихо; спокойно, мирно, безмятежно

Тыглай ончымаште, тиде ялыште еҥ-влак тымыкын илат манын, шонаш лиеш. [/i]Н. Лекайн.[/i] С виду кажется, что люди в этой деревне живут мирно.

Ожно тымыкын илыше Кӱварвуйыш шӱдӧ дене пашазе погыненыт. [/i]Э. Чапай.[/i] В деревню Кюварвуй, жившую прежде спокойно, собрались сотни рабочих.

Сравни с:

тымык

3. тихо; спокойно, сдержанно, выдержанно, не выказывая злости, враждебности

Вӱд деч тымыкын тише воды.

Зорин тиде кечын шкенжым тымыкын кучен кертын огыл. [/i]Н. Лекайн.[/i] В этот день Зорин не мог вести себя сдержанно.

Сравни с:

шып